Hydrocarbon is a light-non aqueous phase liquid or known as LNAPL. It poses environmental hazard if accidentally spilled out into the soil and water systems as a result of its insoluble nature in water. LNAPL component infiltrates into soil through pore spaces and afloat at the top of groundwater level. Some of this hydrocarbon would trap and clog within the voids, difficult to remove and costly to clean. The occurence of hydrocarbon in the soil definitely degraded the behaviour of soils in terms of engineering properties. This study aimed to investigate the engineering properties of oil-contaminated soil for two different residual soils originally developed from in-situ weathering of granitic and metasedimentary rocks. The physical characterisations of the soil were determined including particle size distribution, specific gravity test and x-ray diffraction (XRD). The engineering parameters for the contaminated and uncontaminated soils were Atterberg limits, compaction and soil shear strength (UU tests). The amounts of hydrocarbon added to soil were varied at 0%, 4%, 8%, 12% and 16% of dried weigth of soil samples. The results from the particle size distribution analysis showed that residual soil from granitic rock comprises of 38% sand, 33% silt and 4% clay while metasedimentary soil consists of 4% sand, 43% silt dan 29% clay. The mean values of specific gravity for the granitic and metasedimentary soils were 2.56 and 2.61, respectively. The types of minerals present in granitic soil sample were quartz, kaolinite and gibbsite while metasedimentary soil consists of quartz and kaolinite. The Atterberg limits value decreased as a result of increasing amount of added hydrocarbon into the soil. A similar behaviouir was observed with the values of maximum dry density and optimum water content with increasing hydrocarbon content. The overall unconsolidated undrained shear strength, Cu showed a decreasing trend with the increase in hydrocarbon content.
Over many years, forested land transformation into urban, agriculture and mining areas within Tasik Chini Catchment become more intense. These activities have negatively affected the catchment through soil erosion and increased the amount of sediments that deposited into the lake. Hence, the present study aimed to estimate soil erosion risk within Tasik Chini Catchment integrating the Revised Universal Soil Loss Equation (RUSLE) model and remotely sensed geospatial data. The multispectral imagery from LANDSAT 8 was used to provide up to date information on land cover within the catchment. The result shows the majority of Tasik Chini Catchment is classified at very low class (< 10 ton ha−1 yr−1) about 4835.34 ha (92.38%), followed by the low class (10-50 ton ha−1 yr−1) with total area of 175.47 ha (3.35%), moderate high class (50-100 ton ha−1 yr−1) with total area of 65.11 ha (1.24%), high class (100-150 ton ha−1 yr−1) with total area of 38.37 ha (0.73%) and very high class (> 150 ton ha−1 yr−1) with total area of 120.04 ha (2.30%). Tasik Chini Catchment is very susceptible to soil erosion especially on northwest and southeast regions, where the main sources of soil loss come from the agricultural, new settlements and mining activities. To conclude, the estimation of soil erosion model using remotely sensed data can be used to build sustainable development strategy within Tasik Chini Catchment in the future.
Sixteen topsoil samples from Bukit Jernih, Gua Kelam and Bukit Merah were analysed for their major elements and heavy metal composition, together with several physico-chemical parameters. Major elements determined were SiO2, TiO2, Al2O3, Fe2O3, MnO, MgO, CaO, Na2O, K2O, P2O5, whereas heavy metals determined were As, Co, Cu, Cr, Ni, Pb and Zn. Physico-chemical parameters determined were percentage of organic matter, clay, silt and sand composition, pH and electrical conductivity. The results showed that the average soil pH in limestone soil was between 6.38 to 6.93, whereas average soil pH in quartzite soil was 6.23. The average soil electrical conductivity for all sampling stations was below 1.7 mScm-1. High organic matter content average was shown in soil samples from Bukit Jernih (7.45%), followed by Gua Kelam (5.21%) and Bukit Merah (3.31%). Soil samples from Bukit Jernih and Gua Kelam showed a clayey texture with more than 35% clay content, whereas soil from Bukit Merah was sandy in texture with more than 67% sand content. In general, soil samples from limestone area of Bukit Jernih and Gua Kelam recorded higher content of heavy metals compared to quartzite soil from Bukit Merah. The average concentration of Cr and Co at Bukit Jernih at 413 µg/g and 88 µg/g, respectively, whereas the concentration at Gua Kelam was 152 µg/g dan 76 µg/g. These concentrations exceeded the potential toxic concentration in soil. The main major elements were SiO2 followed by Al2O3 and Fe2O3. SiO2 content in quartzite soil from Bukit Merah(89.45%) was higher compared to limestone soil from Bukit Jernih (59.74%) and Gua Kelam (53.16%). Nevertheless, Al2O3 and Fe2O3 content in limestone soil was higher compared to quartzite soil. The percentage of easily ignited content in limestone soil was two fold higher than quartzite soil. Other major elements were less than 2.5%. The study showed that enrichment of Cr, Zn, Pb, Ni and Cu in soil was influenced by the presence of SiO2, Al2O3 and Fe2O3.
Keywords: Enrichment; heavy metals; limestones hill; major elements; toxicity
Tinjauan sepanjang lebuhraya Puchong-Kajang telah dijalankan khususnya di kawasan Puchong, Selangor. Terdapat 12 stesen telah dilawati dan 6 daripadanya telah dilakukan pensampelan tanah bagi analisis makmal. Cerun-cerun yang terbabit dengan pensampelan ini melibatkan cerun jenis tanih dengan julat darjah luluhawa di antara gred IV dan VI. Sampel-sampel tanih yang diambil mewakili cerun yang mengalami kegagalan dan cerun yang stabil. Ciri-ciri fiziko-kimia tanih yang dikaji melibatkan kandungan air segar dan dalam keadaan tepu, kandungan bahan organik, taburan saiz zarah, ketumpatan pukal dan sebenar, keporosan tanah, serakan liat, pH dan kandungan oksida ferum. Kandungan air tanah segar menunjukkan peratusan yang lebih tinggi pada cerun gagal berbanding cerun yang stabil. Semua sampel menunjukkan kandungan air tanah lapangan di bawah tahap kandungan air tepu. Kandungan bahan organik adalah sangat rendah (<2%) dan tanah boleh dikelaskan sebagai berpotensi tidak stabil. Terdapat hubungan positif yang jelas antara kandungan air dan bahan organik khususnya pada cerun gagal. Porositi tanah menunjukkan perkaitan positif terhadap lempung dan kandungan bahan organik. Kebanyakan tanah dikelaskan sebagai bertekstur lempung berpasir berbanding tekstur lain. Nilai-nilai koefisien serakan liat menunjukkan struktur tanah berada dalam kategori stabil hingga sangat stabil berbanding satu stesen yang dikelaskan sebagai tidak stabil. Secara umumnya, tanah terdiri daripada jenis asidik (pH4.87 - pH4.34) dengan kehadiran oksida ferum kurang daripada 6%.
Secara geologi, kawasan Cameron Highland terdiri daripada batuan granit batolit yang merejah ke dalam batuan sedimen yang lebih tua. Rejahan jasad igneus asidik ini menyebabkan pembentukan batuan meta-sedimen dan batuan metamorfik lain sebagai sisa bumbung. Sekis sering ditemui telah mengalami luluhawa tinggi hingga sepenuhnya, berwarna kelabu cerah hingga gelap dengan butiran halus hingga sederhana dan struktur foliasi yang ketara. Manakala batuan granit mengandungi mineral kuarza, felspar dan butiran biotit dan/atau turmalin. Kebanyakan cerun potongan jalan raya yang dibina merentasi jasad batuan ini dan survei ketidakstabilan cerun dilakukan berdasarkan jenis, geometri dan cirian fiziko-kimia tanah cerun. Hasil cerapan lapangan menunjukkan bahawa jenis cerun yang gagal adalah jenis cerun tanah yang terdiri daripada jenis gelinciran cetek dan dalam. Antara faktor yang menyumbang kepada ketidakstabilan cerun adalah geometri cerun seperti cerun yang tinggi dan sudut muka cerun yang curam, sifat keperoian tanah pada cerun dan kekurangan litupan vegetasi permukaan. Ini menyebabkan permukaan cerun terdedah kepada hentaman terus hujan. Kesan daripada air larian permukaan juga menyebabkan pembentukan alur-alur hakisan pada muka cerun tanah. Sifat fiziko-kimia bahan cerun (tanah) seperti taburan saiz partikel, pH, kandungan ferum oksida, bahan organik, kandungan air, ketumpatan pukal dan sebenar serta keporosan juga didapati memainkan peranan sebagai faktor yang dalaman dalam mempengaruhi kestabilan cerun tertentu yang dikaji. Julat pH tanah yang rendah (sifat asidik) pada semua cerun mengurangkan kandungan ferum oksida dalam tanah yang bertindak sebagai bahan penyimen tanah. Ini menyebabkan agregatan tanah menjadi lemah dan mudah terhakis.
Aktiviti guna tanah di kawasan lembangan adalah salah satu faktor yang mendorong kepada kemerosotan kualiti air
sungai akibat daripada hakisan tanih. Potensi hakisan tanih di kawasan lembangan Sungai Bilut, Raub, Pahang yang
menjadi sumber bekalan air minuman utama di daerah Raub boleh ditentukan dengan menggunakan integrasi model
Semakan Semula Persamaan Kehilangan Tanih Universal (RUSLE) dan Sistem Maklumat Geografi (GIS). Kajian ini
bertujuan untuk menentukan potensi hakisan tanih dan faktor utama yang mempengaruhi kadar hakisan tanih. Kajian ini
melibatkan penggunaan data sekunder yang terdiri daripada data hujan, data siri tanih dan topografi bagi menghasilkan
faktor kehakisan hujan (R), kebolehhakisan tanih (K), serta panjang dan kecuraman cerun (LS). Faktor litupan tumbuhan
(C) dan amalan pemuliharaan (P) pula dijana daripada imej satelit Landsat 8 (2014). Keputusan kajian menunjukkan
nilai faktor R di kawasan kajian ialah 8927.68-9775.18 MJ mm ha-1 jam-1 tahun-1, nilai K ialah 0.036-0.500 tan jam-1
MJ-1 mm-1, nilai LS ialah 0-514, nilai C ialah 0.03-0.80 dan nilai P ialah 0.1-0.7. Kawasan yang mempunyai potensi
hakisan sangat rendah hingga rendah meliputi 81%, manakala potensi hakisan tanih sederhana hingga sangat tinggi
meliputi 19% daripada keseluruhan kawasan kajian. Model yang dihasilkan mempunyai ketepatan sebanyak 81%. Faktor
utama yang mempengaruhi berlakunya hakisan tanih di kawasan kajian adalah faktor topografi, litupan tumbuhan dan
kebolehhakisan tanih. Keputusan menunjukkan analisis integrasi RUSLE dan GIS berpotensi dalam penentuan potensi
hakisan tanih untuk kawasan luas yang mempunyai pelbagai jenis guna tanah, topografi dan jenis tanih.
Sebanyak 40 sampel sedimen pantai Pulau Langkawi telah dianalisis bagi menentukan kepekatan kandungan logam berat Co, Pb, Ni, Cr, Zn dan Cu. Sampel permukaan sedimen diambil di kawasan Pulau Dayang Bunting, Pulau Tuba dan Selat Kuah. Parameter sedimen yang mempengaruhi pengayaan logam berat seperti pH, peratus kandungan bahan organik dan taburan saiz partikel sedimen juga ditentukan. Data yang diperolehi menunjukkan kelimpahan kandungan logam berat unsur Co, Pb, Ni, Cr, Zn, dan Cu di dalam sampel sedimen adalah masing-masing mempunyai sela pada 13-75 μgg-1, 9-113 μgg-1, 3-57 μgg-1, 2-26 μgg-1, 8-69 μgg-1 dan 2-14 μgg-1. Nilai pH dan kandungan bahan organik sedimen masing-masing mempunyai sela pada 3.95-8.39 dan 0.06-15.01%, manakala taburan saiz partikel didominasi oleh saiz pasir iaitu melebihi 70%. Analisis korelasi bagi semua sampel menunjukkan kelimpahan logam-logam berat di dalam sedimen dipengaruhi oleh kandungan bahan organik, kelodak dan lempung, manakala korelasi di antara kandungan logam berat menunjukkan hubungan positif signifikan dengan semua unsur pada paras melebihi 1%. Secara keseluruhan kepekatan kandungan logam berat Co dan Pb di dalam sedimen adalah tinggi menunjukkan sekitarannya telah tercemar yang berpunca daripada aktiviti pembangunan pesat di sebelah daratan ataupun aktiviti kelautan.
Kajian ini dijalankan di kawasan tanih ultrabes di Felda Rokan Barat (FRB), Negeri Sembilan. Sebanyak dua puluh sampel cili, kunyit, pandan dan serai serta substratnya telah diambil secara rawak untuk penentuan kandungan logam berat Fe, Cd, Co, Cu, Mn, Ni, Pb, Cr dan Zn. Kandungan logam berat dalam tumbuhan diekstrak secara penghadaman basah, manakala kandungan logam berat resistan dan tersedia dalam tanih diekstrak dengan kaedah pengekstrakan berjujukan. Kandungan logam berat jumlah diperoleh dengan menjumlahkan kandungan logam berat rintang dan tersedia. Kandungan logam berat di dalam larutan ekstrak tanih dan tumbuhan ditentukan dengan menggunakan Spektrofotometer Penyerapan Atom Nyalaan (FAAS). Hasil kajian menunjukkan logam Fe adalah dominan di dalam tanih di kawasan kajian manakala kepekatan logam Cd paling rendah dengan nilai < 10 mg/kg. Sela kepekatan logam-logam berat dalam tanih ialah Fe (2618.4 hingga 4248 mg/kg), Mn (240.9 hingga 741.9 mg/kg), Zn (81.9 hingga 324.8 mg/kg), Cr (46.8 hingga 438.7 mg/kg), Cu (15.7 hingga 81.7 mg/kg), Pb (14.9 hingga 116.8 mg/kg), Ni (10.1 hingga 545.6 mg/kg), Cd (5.6 hingga 10.6 mg/kg) dan Co (0.8 hingga 126.1 mg/kg). Nilai kepekatan Fe tersedia mencatatkan nilai tertinggi bagi semua substrat tumbuhan, diikuti oleh Mn, Zn, Pb, Ni, Cr, Cu, Co dan Cd. Berdasarkan peratusan tersedia Mn, Pb dan Zn merupakan logam berat yang paling banyak tersedia diambil oleh tumbuhan dengan nilai 8 hingga 10%. Kepekatan Fe, Mn, Ni dan Zn menunjukkan purata kepekatan yang tinggi pada bahagian tumbuhan yang dikaji berbanding dengan logam lain. Nilai koefisien penyerapan biologi (BAC) bagi cili, kunyit, pandan dan serai masing-masing dalam julat 0.02-0.36, 0.03-0.41, 0.03-0.63 dan 0.03-1.15. Boleh disimpulkan bahawa penyerapan logam berat oleh tumbuhan adalah normal walaupun kepekatan logam berat dalam tanih ultrabes adalah tinggi.
Kandungan logam berat Fe, Cu dan Mn dalam tanih serta tumbuhan Nepenthes sp yang diambil daripada kawasan bekas lombong bijih timah dan besi di Lombong Pelepah Kanan, Kota Tinggi, Johor telah dikaji. Kandungan logam berat telah ditentukan di dalam empat bahagian tumbuhan Nepenthes sp. iaitu di dalam akar, batang, daun dan periuk. Sebanyak 15 sampel tumbuhan Nepenthes sp dan tanih dikumpul untuk dianalisis. Komposisi logam-logam berat dalam sampel tanih diekstrak dengan menggunakan campuran asid nitrik dan asid perklorik. Kandungan logam berat dalam tumbuhan pula diekstrak melalui kaedah penghadaman basah. Kandungan logam berat di dalam larutan ekstrak tanih dan tumbuhan ditentukan dengan menggunakan alat Spektrofotometer Serapan Atom Kaedah Nyalaan (FAAS). Nilai Koefisien Penyerapan Biologi (BAC) dikira sebagai nisbah kandungan logam berat dalam tumbuhan kepada kandungan logam berat dalam tanih. Analisis tanih menunjukkan kawasan bekas lombong didominasi oleh pasir dan bersifat asid. Ia juga mempunyai kandungan bahan organik dan nilai kekonduksian elektrik yang rendah. Logam Fe mencatatkan kepekatan purata paling tinggi di dalam tanih diikuti oleh Mn dan Cu. Tumbuhan Nepenthes sp boleh dijadikan sebagai pengumpul biologi untuk logam Fe kerana nilai BACnya adalah tinggi.
Kajian ini dilakukan untuk menentukan ciri fiziko-kimia, kandungan nutrien dan logam berat dalam tanih di tapak Pusat Penyelidikan UKM Tasik Chini. Sampel tanih-atas diambil dari tiga transek pensampelan iaitu T1, T2 dan T3. Dua profil tanih telah dicerap di transek 1 (T1S1 & T1S3) dan sampel tanih telah diambil daripada profil dan juga tanih atas untuk penentuan ciri fiziko-kimia, kandungan nutrien dan logam berat. Bagi sampel tanih-atas, sebanyak empat stesen pensampelan (S1, S2, S3, S4) telah dipilih di transek 1 (T1), dua stesen pensampelan (S1, S2) di transek 2 (T2) dan tiga stesen pensampelan (S1, S2, S3) di transek 3 (T3) telah dipilih. Ciri fiziko-kimia yang ditentukan adalah pH, kekonduksian elektrik (KE), kapasiti pertukatan kation (KPK), fosforus, kalium dan magnesium tersedia dan nutrien terlarut, dan logam berat terpilih. Semua penentuan fiziko-kimia tanih, nutrien tersedia dan terlarut serta logam berat dilakukan mengikut kaedah penentuan yang piawai. Hasil uji kaji menunjukkan tekstur tanih didominasi oleh zarahan bersaiz lempung. Kandungan bahan organik tinggi pada tanih-atas dan berkurangan mengikut kedalaman. Purata nilai pH tanih di dalam profil dan tanih-atas adalah di antara 3.66 hingga 4.73 dan ia adalah sangat berasid. Sela purata bagi kekonduksian elektrik dalam profil dan tanih-atas adalah antara 2412 μScm-1 dan 2742 μScm-1. Purata nilai KPK adalah rendah iaitu antara 4.86 dan 12.58 meq/100g tanih. Kepekatan fosforus, magnesium dan kalium tersedia masing-masing mempunyai sela antara 1.76 – 3.32 μg/g, 16.80 – 122.23 μg/g dan 20.09 – 30.50 μg/g. Kepekatan nutrien terlarut bagi sulfat, nitrat-nitrogen, ammonium-nitrogen dan fosforus masing-masing adalah 37.50 – 1350 μg/g, 12.17 dan 90.00 μg/g, 12.17 to 53.17 μg/g dan 0.05 dan 0.62 μg/g. Kepekatan ferum dan Pb sangat tinggi di T1S1 dan di horizon bawah profil T1S3. Secara amnya tanih di tapak PPTC adalah sangat berasid dan mempunyai kandungan nutrien yang rendah. Terdapat bukti menunjukkan berlaku pengayaan Pb dalam tanih yang menerima pengaruh pasang surut jasad air tasik.
Kandungan logam-logam berat Pb, Zn, Ni, Co dan Cd pada empat bahagian tumbuhan Nepenthes sp. (akar, batang, daun dan periuk) serta substrat tanih yang menyokong pertumbuhannya dari kawasan bekas lombong bijih timah dan besi di Lombong Pelepah Kanan, Kota Tinggi, Johor telah ditentukan. Komposisi logam-logam berat dalam sampel tanih diekstrak menggunakan campuran asid nitrik pekat dan asid perklorik. Pengekstrakan logam berat dalam tumbuhan pula dilakukan menggunakan kaedah penghadaman basah. Kandungan logam berat di dalam ekstrak larutan tanih dan tumbuhan ditentukan menggunakan Spektrofotometer Penyerapan Atom kaedah nyalaan (FAAS-model Perkin Elmer 3300). Nilai koefisien Penyerapan Biologi (BAC) yang merupakan nisbah kandungan logam berat dalam tumbuhan kepada kandungan logam berat dalam tanih ditentukan secara kiraan. Hasil kajian menunjukkan bahawa tanih di kawasan kajian adalah berasid dan didominasi oleh pasir. Kandungan bahan organik dan kepekatan garam dalam tanih pula adalah rendah, manakala nilai pH adalah berasid. Logam Zn (698.5 mg/kg) menunjukkan kepekatan yang tinggi di dalam substrat tanih diikuti oleh logam Co (182.9 mg/kg), Pb (58.2 mg/kg), Ni (12.2 mg/kg) dan Cd (2.09 mg/kg). Kepekatan logam berat di dalam tumbuhan mengikut kepekatan menurun adalah Ni>Co>Cd>Pb>Zn. Kepekatan logam di dalam bahagian-bahagian tumbuhan tidak menunjukkan perbezaan signifikan bagi semua logam. Tumbuhan Nepenthes sp. didapati menumpukkan logam Ni dalam kepekatan yang tinggi sebagaimana yang ditunjukkan nilai BACnya yang tinggi. Tumbuhan ini mungkin boleh digunakan sebagai bio-penunjuk bagi kehadiran Ni dalam kepekatan yang tinggi di dalam tanih.
Kajian kandungan logam berat Cd, Co, Cr, Ni, Pb, dan Zn telah dilakukan ke atas tumbuhan Arundina graminifolia daripada kawasan Lombong Pelepah Kanan, Kota Tinggi, Johor. Kandungan logam berat yang sama turut ditentukan ke atas substrata tanih di tempat di mana tumbuhan itu diambil. Kandungan logam berat dalam tiga bahagian tumbuhan iaitu akar, batang dan daun telah diekstrak secara penghadaman basah manakala kandungan logam berat tersedia dan resistan dalam tanih diekstrak dengan kaedah pengekstrakan berjujukan. Kandungan logam berat jumlah didapati dengan menjumlahkan logam berat tersedia dengan logam berat resistant. Kandungan logam berat di dalam larutan ekstrak tanih dan tumbuhan ditentukan menggunakan Spektrofotometer Serapan Atom Nyalaan. Kandungan logam berat Cd, Cr, Ni dan Pb adalah setara kandungannya dalam semua bahagian tumbuhan manakala kepekatan Co dan Zn adalah tiga hingga lima kali lebih tinggi berbanding tumbuhan kawalan. Bagi kandungan logam berat di dalam bahagian tumbuhan yang berbeza didapati kepekatan Cd adalah lebih tinggi dalam akar (2.03 mg/kg) diikuti oleh daun (1.67 mg/kg) dan batang (1.49 mg/kg). Kepekatan Co adalah lebih tinggi dalam daun (9.26 mg/kg) diikuti oleh akar (9.18 mg/kg) dan batang (6.94 mg/kg). Kepekatan Cr mengikut susunan menurun adalah akar (0.46 mg/kg) > daun (0.19 mg/kg) > batang (0.08 mg/kg). Kepekatan Ni adalah lebih tinggi dalam daun (2.78 mg/kg) diikuti oleh akar (2.71 mg/kg) dan batang (1.66 mg/kg). Kepekatan Pb mengikut susunan menurun adalah akar (10.34 mg/kg) > daun (4.18 mg/kg) > batang (3.75 mg/kg). Kepekatan Zn lebih tinggi dalam daun (44.03 mg/kg) diikuti oleh akar (32.30 mg/kg) dan batang (13.21 mg/kg). Kandungan logam berat jumlah dalam tanih adalah masing-masing 2.07-5.59 mg/kg, 8.72-39.93 mg/kg, 1.81-2.14 mg/kg, 2.66-6.87 mg/kg, 23.02-51.56 mg/kg and 0.64-2.61 mg/kg bagi Ni, Zn, Cd, Pb, Co dan Cr. Didapati bahawa kandungan fraksi tersedia dalam tanih adalah 21.9% bagi Ni, 15.3% bagi Zn, 49.9% bagi Cd, 19.3% bagi Pb, 45.7% bagi Co and 0% bagi Cr. Koefisien penyerapan biologi tumbuhan ke atas logam berat yang dikaji adalah rendah keculai bagi Zn yang nilainya lebih daripada 1. Tumbuhan ini tidak sesuai digunakan sebagai agen fitoremediasi untuk logam-logam di atas.
This study was carried out at an ultrabasic area, Selaru (S1 & S2) dan Felda Rokan Barat (S3), Kuala Pilah, Negeri Sembilan. Eighteen samples of plant and their substrates were collected from study area. The purpose of this study was to determine heavy metal such as Ni, Cr, Mn, Co, Fe and Zn contents in soils and different parts of the plant, such as leaf, stem, root and fruit. Biologal Absorption Coefficient (BAC) of the plant was obtained by calculation. Heavy metals content in the plant were extracted by digestion method whereas in soil the heavy metals were extracted by sequential extraction. Heavy metals content in soil and plant extract was determined using Flame Atomic Absorption Spectrophotometer. It was found that heavy metal concentrations in soil substrate for mengkudu (Morinda citrifolia) were high for Fe followed by Cr, Ni, Mn, Zn and Co with average concentration of 1208.5, 583.4, 352.4, 352.4, 70.7 and 53.6 mg.kg-1, respectively. Available Mn and Zn concentrations were higher than the other heavy metals in term of percentage. Fe and Mn were dominant in all parts of plants however in terms of BAC average, Co showed the highest enrichment value in all parts of the plants.
Kajian yang dijalankan ini bertujuan untuk menilai indeks kualiti air di sekitar kawasan lombong di Sungai Pelepah Kanan, Kota Tinggi, Johor. Sebanyak enam stesen pensampelan telah dipilih dari bahagian hulu ke hilir sungai ini untuk menilai indeks kualiti air di sepanjang sungai tersebut. Tiga replikasi sampel telah diambil daripada setiap stesen pensampelan. Pengambilan sampel dilakukan pada dua musim yang berbeza iaitu musim kering (Julai) dan musim hujan (Disember) 2007. Parameter in-situ yang ditentukan dalam kajian ini ialah suhu, pH, oksigen terlarut (DO) dan konduktiviti. Parameter ex-situ yang dianalisis dalam makmal ialah turbiditi air, jumlah pepejal terampai (TSS), keperluan oksigen biokimia (BOD), keperluan oksigen kimia (COD) dan ammonia nitrogen (NH3-N). Berdasarkan Piawaian Interim Kualiti Air Kebangsaan Malaysia (INWQS) hasil kajian yang diperolehi menunjukkan semua stesen pensampelan di Sungai Pelepah Kanan pada bulan Julai berada dalam kelas I kecuali oksigen terlarut dan pH berada dalam kelas II. Selain itu, hasil kajian pada bulan Disember juga menunjukkan semua parameter fiziko-kimia berada dalam kelas I-II kecuali pH berada dalam kelas III. Ujian korelasi menunjukkan terdapat hubungan bererti antara parameter-parameter fiziko-kimia yang di tertentukan. Analisis Indeks Kualiti Air (IKA) menunjukkan nilai purata IKA pada bulan Julai adalah 96.88 (kelas I) manakala pada bulan Disember telah merosot ke 84.03 (kelas II). Berdasarkan kepada nilai IKA dan perbandingan dengan INWQS, indeks kualiti air Sungai Pelepah Kanan adalah berada pada tahap yang bersih dan kurang mengalami pencemaran yang serius daripada aktiviti antropogenik mahupun pencemaran secara semula jadi.